Nie ma się co oszukiwać, James Marsters ma w sobie to COŚ. To dzięki niemu fani pokochali Spike'a i jedynie sobie zawdzięcza to, że rolę, która zaplanowana była na kilka odcinków grał przez 6 sezonów.
Kiedy agent zaproponował mu przesłuchanie do roli Spike'a, James nie miał pojęcia, co to za serial, ta cała Buffy. Jaka była jego reakcja, gdy obejrzał go po raz pierwszy? Cóż, różnie to przedstawia, w rozmaitych wywiadach. Czasem mówi, że od razu zrobił na nim wielkie wrażenie i dosłownie zwalił go z nóg. Innym razem przyznaje, że gdyby w nim nie zagrał, pewnie nigdy by go nie obejrzał. Nie robi też tajemnicy z tego, że był wtedy zdesperowany i gotów zagrać cokolwiek. Tak też pewnie potraktował rolę Spike'a - jako kolejną fuchę, nie spodziewając się, że będzie to tak wielkie wyzwanie aktorskie i zyska dzięki temu popularność, a jakiej już nawet nie marzył.
James nie był już w tym czasie młodzieniaszkiem. Miał 35 lat, był w tej branży od kilkunastu lat i zapewne patrzył realistycznie na to, czego jeszcze może oczekiwać po swojej karierze. Był przede wszystkim aktorem teatralnym, od czasu do czasu trafiała mu się rólka w jakimś drugorzędnym filmie czy serialu. Rola Spike’a wywróciła jego życie zawodowe do góry nogami.
Joss Whedon miał na postać Spike'a konkretny pomysł. Wymyślił go sobie jako wampira punkowca, miał to być taki wampirzy Sid Vicious. Okazało się, że w całej ekipie poza Jossem i Jamsem mało kto wiedział, kto to taki. Tak czy inaczej, wampir z utlenionymi włosami, w długim skórzanym płaszczu, mówiący z angielskim akcentem, już na pierwszy rzut oka - niezły rozrabiaka, zmieniający się nie do poznania jedynie przy swojej stukniętej ukochanej, z miejsca zdobył sympatię widzów. Joss planował uśmiercić Spike'a w połowie 2 sezonu, jednak w tej sytuacji wycofał się z tego strasznego pomysłu. Spike został do końca sezonu, wrócił w jednym odcinku 3, a na początku 4 już na stałe dołączył do obsady, czego potwierdzeniem było umieszczenie Jamesa w czołówce. Począwszy od odcinka The Initiative, Spike pojawiał się w każdym odcinku do końca serialu (z wyjątkiem The Body), a w 7 sezonie jego postać wysunęła się niemal na pierwszy plan - śmiało można powiedzieć, że po Buffy, to on jest w tym sezonie najważniejszy. Po zakończeniu BtVS, James na rok dołączył do obsady AtS. Od zakończenia produkcji seriali, wciąż trwają spekulacje (podobno również rozmowy) na temat filmu, w którym Spike byłby postacią centralną, i w którym pojawiłyby się jeszcze inne postacie z obu seriali. Nie wiadomo, na ile jest to realne, zarówno James, jak i Joss są zainteresowani projektem, ale niezbędne jest jeszcze zainteresowanie wytwórni. Z roku na rok fani tracą nadzieję na to, że film powstanie, ponieważ, w przeciwieństwie do Spike'a, James się starzeje.

James, choć wcale na to nie wygląda, jest juz po 40. Urodził się w 1962 roku. Jest rodowitym Kalifornijczykiem, w co trudno uwierzyć, słysząc akcent, z którym mówi Spike. A jednak James dorastał w kalifornijskim miasteczku Modesto, jego ojciec był pastorem, a matka pracownikiem socjalnym (podobno również niedoszłą zakonnicą). Jak sam twierdzi, wiedział, że chce być aktorem, od kiedy, będąc w 4 klasie, zadebiutował rolą Kłapouchego w szkolnym przestawieniu „Kubusia Puchatka”.
Przez jakiś czas James studiował w słynnej aktorskiej szkole Julliard w Nowym Jorku, ale jej nie ukończył - podobno go wyrzucono. Kiedy mieszkał w NY pracował między innymi jako barman. To wtedy właśnie dorobił się słynnej blizny na brwi - został napadnięty, kiedy wieczorem wracał z pracy do domu. Toddowi McIntoshowi, specjaliście od charakteryzacji w BtVS tak się ta blizna spodobała, że postanowił ją nieco podkreślić, dzięki czemu, obok utlenionych włosów i czarnego skórzanego płaszcza, blizna stała się jednym ze znaków firmowych Spike’a...
Karierę teatralną James rozpoczął po przeprowadzce do Chicago. Przez około 10 lat występował w teatrach w Chicago i Seattle. Był współzałożycielem New Mercury Theatre, grupy teatralnej, z którą produkował przedstawienia. W 1990 roku, w poszukiwaniu lepszych możliwości, grupa przeniosła się do Seattle. Przez kilka lat grywali w piwnicach, restauracjach, a nawet kościołach. James zawsze podkreślał, granie w teatrze sprawiało mu przyjemność, jednak nie było to dochodowe zajęcie.
Jednym z jego pierwszych spektakli była „Burza” Szekspira, w której występował nagi, przywiązany do drewnianego koła. Miał ponoć powiedzieć, że nigdy więcej nie wstydził się rozbierać na scenie ani przed kamerą. A jednak strasznie narzekał na swoje rozbierane sceny w BtVS...
Kiedy mieszkał w Seattle, udało mu się zdobyć role w dwóch odcinkach "Przystanku Alalska". Zachęcony tym sukcesem, postanowił przenieść się do LA i kontynuować karierę w telewizji. Okazało się to nie takie łatwe, w końcu jednak, na szczęcie dla siebie i dla fanów BtVS, dostał rolę Spike'a.
Po zakończeniu AtS, James zagrał w telewizyjnym filmie „Cool Money” (2003) - o włamywaczu Bobbym Comforcie, a niedawno skończył produkcję horroru "The Shadow Puppets". Obecnie gra postać profesora Fine'a, alter ego czarnego charakteru Brainniaca, w serialu „Smalville”. Jego dalsze plany nie są jeszcze sprecyzowane.
Ostatnio James pojawił się w sztuce The Why realizowanej przez Noah Wyle’a, znanego z „Ostrego dyżuru”. Jego wielkim marzeniem jest zrealizowanie autorskiej adaptacji „Makbeta”. Pytany, czy chciałby na stałe powrócić do teatru, James odpowiada, że owszem, ale LA nie jest miejscem, sprzyjającym karierze scenicznej, a zobowiązania rodzinne nie pozwalają mu na razie na przeprowadzkę. Jak sam mówi, jeszcze przez jakieś10 lat nie będzie mógł na dłużej opuścić Zachodniego Wybrzeża.
James jest bardzo związany ze swoją rodziną i nie lubi się z nią rozstawać. Nie lubi też o niej mówić, więc niewiele na ten temat wiadomo. Od 1997 roku jest rozwiedziony, ma syna Sullivana, jest też opiekunem prawnym swojej siostrzenicy.
Oprócz aktorstwa, James zajmuje się muzyką. Przez kilka lat był liderem zespołu Ghost of the Robot. Wydali jeden album „Mad Brillant” (luty 2003) i kilka singli, sporo koncertowali, nie tylko w lokalnych kalifornijskich klubach, ale odbywali też trasy po Europie. Podczas koncertu w Niemczech James poznał swoją obecną dziewczynę. W 2004 roku James odszedł z GOTR i rozpoczął karierę solową. Dotychczas nagrał jedną płytę „Civilized Man”, na którą piosenki sam napisał i skomponował. Promował ją podczas koncertów o kameralnym charakterze – solowych, w niewielkich salach, akompaniując sobie na gitarze akustycznej. Sprawia mu to dużą frajdę, co widać gołym okiem, ale nie zrezygnowałby z aktorstwa na rzecz kariery muzycznej, jak sam mówi, jest uzależniony od grania. Aczkolwiek, wolałby nie być zmuszony do dokonywania takiego wyboru.
Na tym jednak się wszechstronność Jamesa nie kończy. Próbował też swoich sił jako pisarz. Wraz z Christopherem Goldenem jest współautorem scenariusza do komiksu opartego na BtVS "Buffy the Vampire Slayer: Spike & Dru" (1999).
Rola Spike’a, przyniosła Jamesowi ogromną popularność, ale wiązała się też z pewnymi niedogodnościami. Największą była chyba konieczność regularnego utleniania włosów. Po kilku latach skóra na jego czaszce była boleśnie poparzona, mimo, że o stan jego głowy dbali profesjonaliści. Dlatego jedną z pierwszych rzeczy, które zrobił po zakończeniu Angela, było ogolenie głowy. Odbyło się to na oczach milionów widzów, w talk show. Inną niedogodnością był zakaz opalania się, szczególnie bolesny dla Jamesa, który bardzo lubi przebywać na plaży. Podczas grania w BtVS mieszkał nawet w domu przy plaży – cóż z tego, skoro musiał unikać słońca? Biorąc jednak pod uwagę jak wielką popularność przyniosła mu rola Spike’a, ilu fanów dzięki niej zyskał i ile pieniędzy zarobił – nie ma moralnego prawa, żeby narzekać! I prawdę mówiąc na ogół tego nie robi. Wręcz przeciwnie, często podkreśla, jak wiele zawdzięcza tej roli i swoim wielbicielom.
Jego ulubionym odcinkiem Buffy jest „Once more with feeling”, uważa go za jedną z najlepszych produkcji telewizyjnych w ogóle i jest dumny, że mógł uczestniczyć w tym przedsięwzięciu. Najmniej lubiany przez Jamesa odcinek to Seeing red – chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć, dlaczego. Kiedy dowiedział się, co ma się w nim wydarzyć, w pierwszym odruchu chciał zrezygnować z roli. Długo się bronił przed zagraniem sceny w łazience i do dziś wspomina jako jedno ze swoich najbardziej traumatycznych aktorskich przeżyć. Cieszy się, że jego partnerką była Sarah, nie jest pewien, czy byłby w stanie zagrać tę scenę bez jej wsparcia. Nigdy tego odcinka nie obejrzał, a scenę tę widział jedynie w powtórkach w innych odcinkach. Ale takie jest ryzyko, gdy się gra w serialu – nigdy nie wiadomo, co wpadnie do głowy scenarzystom i jak będą chcieli poprowadzić postać. Jednak poza tą jedną sceną, James był zadowolony z wyzwań, jakie stawiała przed nim ta rola – Spike był postacią dynamiczną, w czasie tych kilku lat w serialu przeszedł wielką metamorfozę, a wszystkie jej etapy James pokazał bardzo wiarygodnie.
Pytany o ulubiony dialog z serialu zasłania się kiepską pamięcią, co chyba trzeba mu wybaczyć, w końcu Spike miał mnóstwo znakomitych i zabawnych kwestii. Jedną z tych, które utkwiły Jamesowi w pamięci jest fragment dialogu z odcinka Angela In the Dark: ”(…) he’s a biig fluffy puppy with bad teeth”. Natomiast ulubioną sceną było „usmażenie dzieciaka” – już w pierwszym odcinku, w którym się pojawił, Spike spalił Pomazańca. Od tego momentu James był pewien, że trafiła mu się interesująca robota.

Jako nastolatek James słuchał punk-rocka, był zbuntowany i pozował na outsidera, co podkreślał strojem i sposobem zachowania. Dość długo był, powiedzmy, nieco niesforny, jednak jak sam mówi, fakt, że zawsze kochał aktorstwo ponad wszystko, uchronił go od wielu kłopotów, bo miał skłonność do rozmaitych autodestrukcyjnych zachowań. To dzięki aktorstwu nigdy nie posunął się za daleko. Do dziś ma w sobie coś ze niegrzecznego chłopca, choć obecnie, w dorosłym życiu, co często podkreśla, jest porządnym i odpowiedzialnym facetem i nie ma w sobie zbyt wiele ze Spike’a. Wielka szkoda, drogie panie, ale zważywszy, że jest już zajęty, to niech mu tam będzie…

Pełne imię i nazwisko: James Wesley Marsters
Data i miejsce urodzenia: 20. 8. 1962, Greenville, Kalifornia, USA
Miejsce zamieszkania: Kalifornia
Rodzeństwo: starsza siostra Susan (1960) i młodszy brat Paul (1964).
Dzieci: ma syna Sullivan (1996) i jest opiekunem prawnym swojej siostrzenicy
Wzrost: ok. 180 cm
Ulubione filmy: Czas Apokalipsy, Szklana Pułapka, Złoto Pustyni, Ciemna Strona Miasta
Ulubieni aktorzy: Edward Keane, Marlon Brando, Michael Winters, Sean Penn, Robert DeNiro, Meryl Streep.
Ulubiona muzyka: Kurt Cobain, Bruce Springsteen, Bob Dylan, Tom Waites, Miles Davis i szeroko rozumiany punk rock; ostatnio słucha Joni Mitchell
Ulubiona książka: „Niezwykłe złudzenia i szaleństwa tłumów” (Extraordinary Popular Delusions and the Madness of Crowds) Charlesa Mackaya
Ulubiony dramatopisarz: Czechow
Ulubiona sztuka: Makbet
Ulubiony kolor: zielony – kolor „matki ziemi”
Znaki szczególne: blizna na lewej brwi i blizna na lewej nodze (po wypadku z dzieciństwa)
Ciekawostki:
jest leworęczny
uwielbia grać na Palystation
pracował m.in. jako barman, kelner, pomywacz w szpitalu
w czasie nagrywania BtVS nigdy nie nosił bielizny :)
jego włosy są naturalnie kręcone (miał nawet afro!)

Linki:
Oficjalne strony Jamesa:
http://jamesmarsters.com/
http://jamesmarsterslive.com/
James w IMDB:
http://www.imdb.com/name/nm0551346/
James w Wikipedii:
http://en.wikipedia.org/wiki/James_Marsters
Inne strony o Jamesie warte uwagi:
http://www.jmarsters.org/
http://www.insanebuffyfans.com/jmsite/index.htm
http://www.bloodyawfulpoet.com/

Filmografia:
1. Shadow Puppets (2006) (w postprodukcji) Jack
2. Smallville (8 odcinków):
Arrival (29 Września 2005) Profesor Milton Fine/Brainiac
Aqua (20 Października 2005) Profesor Milton Fine
Thirst (27 Października 2005) Profesor Milton Fine
Splinter (10 Listopada 2005) Profesor Milton Fine
Solitude (17 Listopada 2005) Profesor Milton Fine
Hypnotic (30 March 2006) Profesor Milton Fine
Oracle (4 Maja 2006) Profesor Milton Fine/Brainiac
Vessel (11 Maja 2006) Profesor Milton Fine/Brainiac
3. Cool Money – “Złodzieje z klasą” (2005) (TV) Bobby Comfort
4. The Mountain
odc. A Piece of the Rock (2004) Ted Tunney
5. Angel – “Anioł ciemności” (1999-2004) Spike
(24 odcinki)
6. Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds (2003) (gra-głos) Spike
7. Buffy the Vampire Slayer – “Buffy postrach wampirów” (1997-2003) Spike
(96 odcinków)
8. Chance (2002) Simon
9. Andromeda (USA)
odc. Into the Labyrinth (2001) Charlemagne Bolivar
10. Strange Frequency – “Niesamowita częstotliwość”
odc. Soul Man (2001) Mitch Brand
11. The Enforcers (2001) (miniserial) Sullivan McManus
12. Strange Frequency 2 - “Niesamowita częstotliwość 2” (2001) (TV)
(segment "Soul Man") Mitch
13. Buffy the Vampire Slayer (2000) (gra-głos) Spike
14. House on Haunted Hill – “Dom na Przeklętym Wzgórzu” (1999) Channel 3 Cameraman
15. Winding Roads - “Kręte ścieżki” (1999) Billy Johnson
16. "Millennium"
odc. Collateral Damage(1999) Eric Swan
17. "Moloney"
odc. Herniated Nick (1997) Billy O'Hara
18. "Medicine Ball"
odc. Heart and Sole (1995) Mickey Collins
19. "Northern Exposure" - “Przystanek Alaska”
odc. Grosse Pointe 48230 (1993) Wielebny Harding
odc. It Happened in Juneau (1992) Bellhop


Galeria:

autor: Agata